بیماری کیست مویی یا سینوس پیلونیدال

علت ابتلا به بیماری کیست مویی یا سینوس پیلونیدال چیست؟

علت کیست مویی یا سینوس پیلونیدال
راه‌های پیشگیری از کیست مویی یا سینوس پیلونیدال

• 

احتمالاً کلمه‌ی سینوس را همراه با بینی شنیده‌اید اما سینوس به معنی کانال یا حفره می‌تواند در هر جایی از بدن وجود داشته باشد. کیست مویی یا سینوس پیلونیدال (PNS) به شکل سوراخ کوچک، تونل یا گودال است که در شکاف بالای خط باسن و پایین استخوان دنبالچه قرار دارد. سینوس پیلونیدال یک مشکل مزمن پوستی حاوی مو است که با یک یا چند دهانه‌ی کوچک به سطح پوست باز می‌شود و می‌تواند درد شدیدی ایجاد کند. سینوس پیلونیدال یک بیماری خوش خیم است و در ابتدا هیچ ارتباطی با سرطان ندارد. این سینوس اغلب موارد می‌تواند آلوده و عفونی شود. در واقع این سینوس یک کانون عفونت برای بافت‌های اطراف محسوب می‌شود. در صورت عفونت ممکن است چرک و ترشحات خونی با بوی نامناسب از آن تراوش کند. سوراخ سینوس پیلودنیال آلوده به شکل کیست یا آبسه پیلونیدال ظاهر می‌شود. به ندرت ممکن است یک سینوس پیلونیدال در سایر قسمت‌های بدن ایجاد شود ولی در زیر بغل و عانه نیز رویت شده است.
کیست مویی بیشتر در مردان و افراد جوان رویت می‌شود. همچنین در افرادی که عادت به نشستن زیاد دارند، مانند رانندگان تاکسی شایع تر است. در کودکان نادر است و در مردان با شرایط یکسان چهار برابر بیشتر از زنان رخ می‌دهد.
این بیماری برای اولین بار در سال ۱۸۸۰ تشخیص داده شد و به دلیل فاصله کوتاه آن از مقعد و شبیه لانه‌ای از مو بودن سینوس پیلونیدال نام گرفت. در طول جنگ جهانی دوم به دلیل وضعیت همیشه نشسته در رانندگان جیپ، این بیماری با نام دیگر «بیماری جیپ» شناخته شد.
این بیماری آن‌قدر واضح است که نیاز به روش تشخیصی خاصی ندارد و پزشک با مشاهده به راحتی به وجود آن پی می‌برد. برای درمان این بیماری حتماً نباید منتظر نشانه‌ها و علائمآزاردهنده شد، به منظور جلوگیری از پیشرفت سینوس پیلونیدال بهتر است اقدامات درمانی آن را سریع‌تر شروع کرد. هرچند محل و موقعیت و همچنین ظاهر این بیماری منجر به خجالت و شرمساری در افراد مبتلا می‌شود ولی باید به این اتفاق همانند یک جوش یا خال نگاه کرد و خود را به خاطر وجود آن سرزنش نکرد.

علت کیست مویی یا سینوس پیلونیدال

اگرچه هنوز علت دقیق بیماری کیست مویی یا سینوس پیلونیدال شناخته شده نیست، اما حدس و گمان‌ها نشان از این مدعا دارد که علت آن اکتسابی و ترکیبی از تغییرات هورمونی پس از بلوغ، رشد مو و اصطکاک ناشی از لباس طی نشستن طولانی‌مدت است.
هورمونهای جنسی برای اولین بار در سن بلوغ تولید می شوند که با تحت تأثیر قرار دادن غدد سباسه ممکن است آغازگر بیماری پیلونیدال باشند. از طرفی فعالیت‌هایی که باعث اصطکاک می‌شوند، موهای در حال رشد در منطقه را مجبور به پسرفت در زیر پوست می‌کنند. بدن به صورت ذاتی موهای زیر پوستی را به عنوان یک جسم خارجی تلقی می‌کند و یک پاسخ ایمنی نسبت به آن راه می‌اندازد. این پاسخ ایمنی می‌تواند به شکل کیست در اطراف موها بروز کند. پوست تحریک شده متورم، قرمز و دردناک خواهد شد.
احتمال ابتلا به بیماری سینوس پیلونیدال در صورت داشتن برخی شرایط افزایش پیدا می‌کند که شامل:

• شغل کم تحرک: کارهای کم تحرک و نشسته مانند کارمندی و رانندگی باعث اصطکاک پوستی بیشتر در ناحیه‌ی پشت و نشیمن‌گاه در خواهند شد.
• اضافه وزن یا چاقی: چاقی ازیک طرف منجر به کم تحرکی فرد و از طرفی دیگر باعث تعریق همیشگی گودی باسن می‌شود و از این طریق بر احتمال کیست مویی می‌افزاید.
• سابقه‌ی خانوادگی: رویت شده این بیماری در سایر اعضای خانواده در بیش از یک سوم موارد وجود دارد.
• وجود سوراخ مادرزادی انتهای دنبالچه‌ای: این سوراخ شرایط را برای گیر افتادن مو مساعد می‌کند.
• پر مویی یا داشتن موهای مجعد و درشت: تراکم بالای موهای در یک ناحیه احتمال گیر افتادن‌شان در پوست زیاد می‌کند.
• ضربه به ناحیه پایین کمری: مثلا ضربه به ناحیه‌ی نشیمن‌گاه طی سقوط و آسیبی که طی ضربه در بافت‌ها ایجاد شده است.
• سن: سینوس پیلونیدال می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما در بزرگسالان جوان بین سنین ۱۵ تا ۴۰ سال شایع‌تر است.
• جنس مذکر: به دلیل داشتن مقدار بیشتری مو نسبت به زنان با احتمال بیشتری در معرض خطر این کیست مویی هستند.
• پوشیدن لباس‌تنگ: لباس‌های تنگ و چسبان میزان اصطکاک را بیشتر و فرد را مستعد سینوس پیلونیدال می‌کند.
• بهداشت فردی ضعیف: عدم رعایت بهداشت به خصوص در ناحیه‌ی مقعد و اطراف آن منجر به آلودگی پوستی و قرار گرفتن در معرض عفونت کیست مویی خواهد شد.
  علت آغاز فرآیند ایجاد کیست مویی هر چیزی که باشد، این کیست در نتیجه‌ی گیر افتادن مو زیر پوست و سپس التهاب و تحریک بافتی ناحیه ایجاد می‌شود که در صورت آلودگی می‌تواند چرک کند و باعث رنجش فرد شود.

راه‌های پیشگیری از کیست مویی یا سینوس پیلونیدال

با توجه به این‌ که کیست مویی یک اختلال ساده دردسرآفرینی است که فقط به دلیل رعایت نکردن اصول بهداشتی و سبک نادرست زندگی با بروز درد فراوان و نداشتن درمانی جزء جراحی ایجاد می‌شود، معقولانه است تا با آموزش صحیح سطح آگاهی افراد را بالا برده و از بروز آن جلوگیری نمود. همیشه اقدامات پیشگیرانه از بیماری‌ها راحت‌تر و کم‌هزینه‌تر بوده و به نفع سلامتی افراد است.
معمولاً کیست مویی در مراحل اولیه بدن هیچ علائمی شروع به شکل‌گیری می‌کند و فرد تازه زمانی متوجه بروز آن می‌شود که کار از کار گذشته و مشکل وارد مرحله‌ی حاد خود شده است. البته در برخی مواقع نیز با علائم عمومی‌ای چون تب، درد مفاصل و عضلات و یا ناراحتی ظاهر می‌شود. این علائم معمولاً از باکتری آلوده‌کننده‌ی سطح پوست ناشی می‌شود. گاهی اوقات علائم تا بروز درد و قرمزی محل و تشکیل آبسه و حتی تخلیه خود به خودآن پیش می‌رود. مناسب‌ترین اقدامات پیشگیرانه کیست مویی شامل:

• بهترین راه برای در امان ماندن از این شرایط و جلوگیری از عود کیست پیلونیدال از بین بردن عامل اصلی ایجاد کننده آن یعنی موهای ناحیه‌ی انتهایی کمر است. کوتاه نگه داشتن مداوم موهای زاید این ناحیه یا لیزر و از بین بردن دائمی آن‌ها بهترین اقدام پیشگیرانه ممکن است؛
• یک راه پیشگیری مناسب دیگر استفاده از صابون‌های ضد باکتری و یا گلیسیرین برای پاک کردن این منطقه از هر گونه باکتری است. صابون باید به اندازه کافی و نه بیشتر استفاده شود تا منافذ پوست را مسدود نکند. مالیدن آرام صابون بر روی پوست ناحیه از عفونت منطقه جلوگیری می‌کند. البته باید دقت نمود که پس از اتمام شست‌وشو هیچ اثری از صابون بر روی منطقه باقی نماند و ناحیه کامل خشک شود. بنابراین استحمام روزانه می‌تواند بسیار مفید باشد؛
• از طرفی دیگر باید تا جای ممکن از کم‌تحرکی و نشستن بر روی ناحیه‌ی ‌دنبالچه خودداری کرد، زیرا این کار می‌تواند موهای ناحیه را تحریک کند تا به سمت داخل پوست برگشته و باعث عفونت و ایجاد کیست مویی شوند. پوشیدن لباس‌های گشاد و راحت نیز می‌تواند در پیشگیری از کیست مویی مؤثر باشد؛
• کاملاً آشکار است که چاقی و اضافه وزن باعث افزایش میزان تعریق این افراد به خصوص در چین‌های بدن می‌شود. تعریق ناحیه‌ی ایجاد کیست مویی فرد را مستعد بروز کیست پیلونیدال برای اولین بار یا عود آن خواهد کرد. بنابراین داشتن یک رژیم غذایی متعادل و در پیش گرفتن یک برنامه‌ی اساسی کاهش وزن همراه با ورزش و تحرک بدنی می‌تواند احتمال به وجود آمدن سینوس پیلونیدال را کاهش دهد.
• در صورت بروز عفونت و تشکیل آبسه پیلونیدال نیز هنوز می‌توان با اقداماتی از پیشرفت و سخت شدن روند بهبودی آن با در پیش گرفتن اقدامات درمانی به موقع جلوگیری نمود. در صورتی که آبسه‌ی ایجاد شده به صورت خود به خود تخلیه نشد، بهتر است هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه نمود تا آن را تحت بی‌حسی موضعی و یک جراحی ساده تخلیه کند. در این موارد درمان آنتی‌بیوتیکی کمکی برای تسریع بهبودی لازم است.
  در صورتی که کیست به تازگی ایجاد شده و هنوز عفونت نکرده باشد نیز می توان با کمک حمام آب گرم یا نشستن در وان یا لگن محتوی آب و نمک از درد و التهاب بیشتر آن پیشگیری کرد. درمان های طبیعی دیگر مانند زردچوبه نیز به سبب داشتن خواص ضد التهابی و روغن درخت چای به دلیل خاصیت ضد‌عفونی‌کنندگی می‌تواند در پیشگیری از پیشرفت و وخیم‌تر شدن مشکل مفید باشند.
  با وجود تمام این اقدامات این اختلال در صورت بروز به درمان پزشکی از جمله جراحی نیاز دارد تا صد در صد بهبود یابد.
• منابع :
• بیماری کیست مویی
• Pilonidal sinus
• 
  

هزینه و قیمت درمان بواسیر(هموروئید) با لیزر

درمان بواسیر یا هموروئید با لیزر بدون عمل جراحی در کمتر از یک ساعت

• درمان هموروئید یا بواسیر با لیزر
• درمان هموروئید یا بواسیر با روش رابربند
• درمان هموروئید یا بواسیر با استاپلر یا هموروئیدوپکسی
• روش های کم تهاجمی درمان هموروئید یا بواسیر
• درمان بواسیر یا هموروئید با هموروئیدکتومی
• جراحی هموروئید یا بواسیر
• هموروئیدکتومی
• هموروئیدکتومی استاپلر
• اسفنگتروتومی داخلی-جانبی
• درمان هموروئید یا بواسیر ترمبوزه
• مراقبت‌های پس از تخلیه‌ی هموروئید ترمبوزه
• درمان هموروئید یا بواسیر داخلی
• درمان بواسیر بیرون زده (هموروئید پرولاپس)
• مراقبت‌های بعد از عمل جراحی هموروئید یا بواسیر

درمان هموروئید یا بواسیر بدون عمل جراحی با لیزر

وقتی فرد به یک بیماری رنج‌آور هموروئیدی مبتلا می‌شود، انتخاب درمان برای او مشکل خواهد شد. زیرا همیشه پزشک چند روش درمانی را همراه با معایب و مزایای آن بر سایر روش‌ها توضیح داده و توصیه می‌کند. در نهایت بیمار است که بین گزینه‌های ترجیحی پزشک حود انتخاب می‌کند. وقتی پای درمان‌های سنگین‌تری چون جراحی به میان می‌آید معمولاً فرد در انتخاب خود حساس‌تر می‌شود. از میان جراحی‌های هموروئیدی انواع لیزری آن از محبوبیت بیشتری در میان مردم برخوردار است. زیرا انسان‌ها تا جایی که بتوانند از تیغ برنده جراحی می‌گریزند. لیزر برای درمان تمامی انواع بواسیر مؤثر است.

درمان هموروئید یا بواسیر با لیزر از چند مزیت بارز برخوردار است که عبارت‌ است از:

1. این فرآیند برای بیمار بیش از حد دردناک و آزاردهنده نیست؛
2. اغلب به بستری نیاز ندارد و فرد می‌تواند در همان روز انجام لیزر از بیمارستان مرخص شود؛
3. به دلیل نداشتن دود و بخار ناشی از دستگاه بی‌خطر و ایمن است؛
4. با امکان انسداد عروق خونی با کمترین میزان خونریزی حین عمل همراه است؛
5. کمترین آسیب را به بافت‌های اطراف توده‌ی هموروئید می‌رساند و کم‌عارضه است؛
6. زخم حاصل از لیزر سریع‌تر بهبود می‌یابد و نشانه‌ی کمتری از عمل بر جا می‌گذارد؛
7. دارای درصد مؤفقیت بیشتر و عود کمتری است که البته این مورد به مهارت پزشک نیز بستگی دارد.

جهت مشاوره و آگاهی از هزینه  و قیمت درمان بواسیر(هموروئید) با لیزر با ما تماس بگیرید

جراحی هموروئید با لیزر نیز به عنوان یک نوع هموروئیدکتومی لیزری شناخته شده است که کل فرآیند درمان در آن با اشعه لیزر انجام می‌شود.

درمان هموروئید یا بواسیر با لیزر

انعقاد مادون قرمز (IRC) یک روش غیر جراحی کم‌تهاجمی درمان هموروئید است که به سرعت و به طور گسترده به عنوان یک خط درمانی مؤثر با استقبال مواجه شد و بر سایر روش‌ها پیشی گرفت. یک روش غیر جراحی کم‌تهاجمی درمان هموروئید است که به سرعت و به طور گسترده به عنوان یک خط درمانی مؤثر با استقبال مواجه شد و بر سایر روش‌ها پیشی گرفت. قابل تحمل بودن، مشکلات و عوارض کمتر ناشی از آن سبب ترجیح آن بر سایر روش‌ها شد. در روش مادون قرمز با استفاده از تماس یک پروب کوچک در ناحیه‌ی بالایی عروق متورم هموروئید و تاباندن نور مادون قرمز به مدت یک ثانیه، رگ بالایی هموروئید را منقبض و سپس منعقد می‌کنند تا خونرسانی به هموروئید قطع شود. در واقع حرارت ناشی از این نور ناحیه را می‌سوزاند و خشک می‌کند. در این روش همانند مسدود کردن رودخانه‌هایی که به یک دریاچه ختم می‌شوند می‌توان منجر به خشک شدن دریاچه شد.
روش انعقاد مادون قرمز برای هموروئید های کوچک و متوسط و انواع بواسیر داخلی که با درد و خونریزی همراه هستند و به درمان‌های علامتی پاسخ نمی‌دهند، بسیار کارآمد و مناسب است.
انعقاد مادون قرمز علاوه بر کم‌هزینه بودن، نیازی به بستری شبانه در بیمارستان ندارد و می‌تواند حتی به صورت سرپایی در مطب پزشک متخصص بواسیر انجام شود. این روش از اسکلروتراپی مؤثرتر و از روش رابربند زود بازده‌تر است و سریع‌تر نتیجه می‌دهد. انعقاد مادون قرمز نیاز به آمادگی قبل از عمل خاصی ندارد و طی ده دقیقه انجام می‌شود، اما بسته به شدت آسیب ممکن است نیاز به تکرار آن برای پوشش تمام نواحی باشد.
به جز احتمال احساس اجابت مزاج بلافاصله پس از عمل به دلیل تحریک کانال مقعد و کمی خونریزی عارضه‌ی دیگری وجود ندارد. استفاده از حمام نشسته آب‌ گرم و مصرف ملین برای نرم شدن مدفوع و راحت‌تر شدن اجابت مزاج به کاهش ناراحتی پس از انعقاد مادون قرمز کمک می‌کند.
به منظور پیشگیری از بازگشت مجدد هموروئید در فرد، تغییر در شیوه‌ی زندگی با اضافه کردن فیبر بیشتری به رژیم غذایی، مصرف مایعات فراوان، ورزش روزانه و کاهش وزن اضافی توصیه‌ی می‌شود.

درمان هموروئید یا بواسیر با روش رابربند

بستن باند لاستیکی یا رابربند یک روش درمانی کم ‌تهاجمی هموروئید است که با بستن پایه زایده‌ی هموروئیدی و قطع جریان خون باعث از بین رفتن آن می‌شود. هموروئید بسته شده با باند لاستیکی طی یک هفته کوچک شده و می‌افتد. این درمان فقط برای بواسیرهای داخلی استفاده می‌شود. در انواع پیشرفته هموروئید داخلی که بافت متورم تا پایین و خارج مقعد کشیده شده است، مناسب نیست. با وجود دردناک بودن روش توسط بسیاری از افراد برگزیده می‌شود زیرا شاید روش‌های کم‌دردتر به خوبی آن عمل نکنند. در ۸۰ درصد موارد این روش کارآمد است و دیگر نیاز به اقدامات دیگر و جراحی ندارد.
اگرچه ممکن است عمل جراحی برای برداشتن هموروئید (هموروئیدکتومی) نتایج بهتری در دراز مدت از روش‌های ثابت کننده مانند بستن باند لاستیکی فرآهم کند، اما جراحی هم گران‌تر و هم دوره‌ی نقاهت طولانی‌تری دارد. همچنین فرد در معرض خطر عوارض بیشتری قرار می‌گیرد.
این روش برای یک یا دو زایده در مطب به صورت سرپایی و در صورت نیاز همراه با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. برای انجام فرآیند در تعداد بیشتر باید فرد تحت بی‌هوشی عمومی قرار گیرد. احساس درد و پری ناحیه‌ی مقعد پس از جاگذاری باندهای کشی ممکن است کمی ناخوشایند باشد.
بسته به توانایی و مقاومت بدن هر فرد ممکن است، نیاز یا عدم نیاز به چند روز استراحت پس از آن باشد. این عمل برای برخی افراد آن‌قدر ساده است که می‌توانند بلافاصله به زندگی روزمره و فعالیت عادی خود برگردند. البته باید از بلند کردن اجسام سنگین بپرهیزند.
درد و خونریزی دو عارضه‌ی طبیعی روش رابربند محسوب می‌شود به شرطی که با این شرایط همراه باشد:

• درد حاصل از باند لاستیکی بیشتر از ۲۴ الی ۴۸ ساعت بطول نکشد و با مصرف استامینوفن ساده یا حمام آب گرم نشسته (به مدت ۱۵ دقیقه) کاهش یابد.
• خونریزی ۷ تا ۱۰ روز بعد از بستن باند لاستیکی هم‌زمان با افتادن زایده‌ی هموروئیدی رخ دهد، حجم خونریزی خفیف باشد و خودبه‌خود متوقف شود.

عوارض جانبی نادر رابربند شامل:

• ناتوانی در دفع ادرار (احتباس ادراری)؛
• عفونت در ناحیه مقعد؛
• درد شدید است که به روش‌های تسکین دردی که پس از این روش استفاده می‌شود، پاسخ نمی دهند. این حالت بیشتر در مواقعی که باند به مناطق انتهایی کانال مقعد که دارای گیرنده‌های درد فراوان است ایجاد می‌شود؛
• خونریزی از مقعد که برای کاهش خطر آن، توصیه می‌شود از مصرف آسپرین و سایر داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAID) به مدت ۴ تا ۵ روز قبل و بعد از بستن باند لاستیکی خودداری شود.

پس از بستن باند لاستیکی پزشک متخصص بواسیر به منظور تداوم درمان به بیمار خود توصیه می‌کند با مصرف مایعات فراوان و موادغذایی ملین به حرکت بهتر روده‌ای و پیشگیری از یبوست کمک کند.

درمان هموروئید یا بواسیر با استاپلر یا هموروئیدوپکسی

هموروئیدوپکسی استاپلر یک روش جراحی مؤثر در انواع هموروئید پرولاپس و هموروئیدهای داخلی پیشرفته (کمتر درجه دو و اغلب درجه سه و چهار) است. در این روش با استفاده از یک دستگاه صتبلرس دایره برای برداشتن بافت‌های هموروئیدی و بستن زخم استفاده می‌کنند. بدون ایجاد برش با مسدود کردن مسیر خون‌رسانی به عروق هموروئیدی به صورت منگنه‌ای ابتدا باعث کوچک شدن آن سپس از بین کامل آن می‌شوند.
هموروئیدکتومی استاپلر به دلیل دست‌کاری انسانی کمتر نسبت به هموروئیدکتومی معمولی در مدت زمان کوتاه‌تری حدود سی دقیقه انجام می‌شود و پس از عمل درد کمتری برای بیمار ایجاد می‌کند. همچنین فرد در زمان کمتری بهبود می‌یابد. اما خطرات و عوارض احتمالی آن شامل:

• خونریزی؛
• عفونت؛
• تنگی مقعد به علت زخم‌های ایجاد شده؛
• آسیب دیواره مقعد که به ندرت اتفاق می‌افتد؛
• احساس پری و اجابت مزاج تا چند روز پس از جراحی که به صورت خود‌به‌خود برطرف می‌شود.

این روش پرهزینه‌تر ولی مدرن‌تر از روش‌های دردناک هموروئیدکتومی سنتی است. البته بیمارانی که با این روش جراحی شدند با احتمال بیشتری نسبت به روش‌های قدیمی دوباره بیماری را تجربه کردند و نیازمند جراحی دوم شدند.

برای مؤثر واقع شدن جراحی و بالا رفتن احتمال مؤفقیت آن لازم است تا مراقبت‌های بعد از عمل را جدی گرفت. لیست مراقبت‌های توصیه‌ی شده شامل:
• مصرف به موقع آنتی‌بیوتیک و مسکن‌ها که برای پیشگیری از عفونت زخم و کنترل درد تجویز شده‌اند؛
• کمک گرفتن از دیگران هنگام پایین آمدن از تخت و راه رفتن به دلیل گیجی و خواب‌آلودگی ناشی از مصرف داروها؛
• استفاده از موادغذایی ملین یا داروهای ملین با دستور پزشک متخصص بواسیر برای پیشگیری از یبوست؛
• استفاده از پمادهای موضعی کاهنده‌ی درد با نظر پزشک؛
• نشستن در وان آب گرم به منظور تسکین درد؛
• مراجعه به دکتر بواسیر در موعد مقرر پیگیری درمان.

در دوره‌ی نقاهت پس از عمل فرد باید در صورت مشاهده‌ی علایم خطر خود را سریع به یک مرکز درمانی جهت معاینه برساند که این علایم عبارت‌اند از:

• خونریزی مقعدی شدید
• تب بالا
• مشکل در دفع ادرار یا کاهش حجم ادرار
• درد شدید مقعدی

در پایان عود بیماری به میزان تغییراتی که فرد در سبک زندگی بعد از عمل خود ایجاد کرده است نیز بستگی دارد. بدون اصلاح رفتارهای نادرستی که این اختلال را به وجود آورند، رهایی از آن حتی با بهترین اعمال جراحی ممکن نخواهد بود. پس به دست آوردن سلامتی علاوه بر پیشرفت علم و تکنولوژی، بدون توجه و خودمراقبتی فرد میسر نخواهد بود.

روش های کم تهاجمی درمان هموروئید یا بواسیر

در صورتی‌ که هموروئید فرد در مرحله‌ی خونریزی و درد مداوم قرار داشته باشد، پزشک متخصص هموروئید ترجیح می‌دهد قبل از اقدام به هر روش تهاجمی درمانی ابتدا روش‌های غیر جراحی را که کمترین میزان آسیب و عوارض را برای بیمار خواهند داشت را امتحان کنند. این درمان‌های غیر جراحی کم تهاجم معمولاً در مطب پزشک متخصص بواسیر و بدون نیاز به بی‌هوشی عمومی فرد و به صورت سرپایی انجام می‌شوند. برای بیمار هزینه کمتری نسبت به سایر روش‌های جراحی خواهند داشت و البته در بیشتر موارد مؤثر و کارآمد هستند. این روش‌ها شامل:

بستن باند لاستیکی (رابربند)
دکتر متخصص بواسیر با قرار دادن یک یا دو باند لاستیکی حلقه مانند در اطراف یک توده هموروئیدی و قطع گردش خون آن به از بین رفتن بافت آسیب دیده طی یک هفته کمک می‌کند. این روش برای بسیاری از مردم مؤثر است.
وجود باندها می‌تواند برای فرد ناراحت‌کننده باشد و حتی ممکن است پس از دو الی سه روز از استفاده شروع به خونریزی کنند اما به ندرت تشدید می‌شود. عوارض جانبی جدی این روش بسیار محدود و بعید است.
تزریق (اسکلروتراپی)
در روش تزریق پزشک متخصص هموروئید با تزریق یک محلول شیمیایی به توده‌ی هموروئیدی ایجاد شده آن را کوچک می‌کند. درحالی‌که تزریق می‌تواند درد و عارضه‌ی کمتری نسبت به روش باند کشی داشته باشد اما ممکن است به اندازه آن مؤثر نباشد.
انعقاد (مادون قرمز، لیزر و یا دو قطبی)
تکنیک‌های انعقادی همراه با استفاده از لیزر، نور مادون قرمز یا گرما می‌توانند باعث تغییر سایز توده بواسیری ایجاد شده شوند به صورتی‌که توده‌ی برآمده‌ در بواسیر داخلی چروک و کوچک شود. همچنین با این کار به کاهش یا قطع خونریزی آن کمک می‌کند.

با وجود اینکه روش‌های انعقادی عارضه و ناراحتی کمتری برای بیمار نسبت به سایر روش‌های غیر تهاجمی ایجاد می‌کند اما، هموروئید در این روش می‌تواند نسبت به روش باند لاستیکی با احتمال بیشتری در آینده عود کند و برای فرد تکرار شود.
در نهایت پزشک زمانی تصمیم به جراحی بواسیر فرد می‌گیرد که یا هموروئید فرد در مرحله‌ی پیشرفته و همراه با ترمبوز باشد یا اینکه به درمان‌های غیر جراحی مقاوم بوده و پاسخ درمانی ایده‌آل را نداده باشد.

یک پزشک معتبر بهترین درمان را با توجه نوع و شدت بیماری هموروئید فرد انتخاب می‌کند. بهترین درمان، درمانی است که علاوه بر ایجاد عوارض جانبی و مشکلات کمتر بعد از بتواند به بهترین شکل ممکن علایم علایم بیماری فرد را از بین ببرد و کم‌تر عود کند. از طرفی برای بیمار کم‌هزینه و مقرون به صرفه باشد. متأسفانه هیچ‌یک از روش‌های درمانی تمام شرایط ایده‌آل را با هم ندارند اما پزشک متخصص بواسیر حداقل می‌تواند با تشخیص صحیح برای اولین بار کارآمدترین روش را برای فرد انتخاب کند و از امتحان کردن روش‌های مختلف درمانی در فرد بپرهیزد.

مطالب مرتبط : 

https://en.wikipedia.org/wiki/Hemorrhoid

https://tamasha.com/v/g6NBE

https://www.namasha.com/v/lLubaWIJ

https://vimeo.com/311035374

https://www.youtube.com/watch?v=-GaeE3RLABc&feature=youtu.be

درمان فیستول مقعدی را شروع کنید

مراقبت های فیستول مقعدی باعث درمان قطعی نمی شود بلکه بیمار را تسکین می دهد و روند درمان را سرعت می بخشد. بنابراین حتما باید به پزشک مراجعه کنید و درمان های لازم را انجام دهید.

مراجعه به پزشک برای درمان فیستول مقعدی

تشخیص بیماری فیستول مقعدی توسط معاینه بصری صورت می گیرد با این حال ممکن است شما برای تشکیل پرونده و شروع روند درمان به آزمایش های زیر نیازمند شوید. این به تشخیص پزشک شما بستکی دارد.

• توموگرافی کامپیوتری (سیتی اسکن)
• MRI
• فیستول گرافی
• سونوگرافی
• آزمایش های میکروبیولوژیک

انجام عمل جراحی برای درمان فیستول

شایع ترین نوع درمان فیستول مقعدی، جراحی است. این جراحی “فیستولوتومی” نام دارد. جراحی فیستول مقعدی دربیش از ۸۵ درصد موارد موثر است.

از دستورات پزشک پیروی کنید

این فوق العاده مهم است که پس از شروع درمان فیستول مقعدی و بعد از جراحی با پزشک خود در ارتباط باشید و از دستورات او پیروی کنید. فیستول یک عامل ثانویه است بنابراین باید با پزشک همراه باشید تا مشکل اصلی که باعث ایجاد فیستول شده را پیدا کنید و آن را از بین ببرید. مصرف دارو ها و آنتی بیوتیک ها را فقط تحت نظر پزشک شروع کنید.

منبع: بیچشک

درمان کبودی پوست با 4 روش درمان خانگی

کبودی مشکلی است که در اثر آسیب دیدن و خونریزی های خفیف زیر پوستی رخ می دهد. عواملی مانند تروما و پاره شدن مویرگ های زیر پوستی می تواند باعث بروز کبودی پوست شود. بیشتر کبودی های پوست پس از گذشت چند روز کمرنگ شده و خود به خود از بین می روند و جای نگرانی ندارد. اما اگر کبودی پوست شما طولانی شد یا می خواهید سریع تر برطرف کنید این 4 روش درمان خانگی را امتحان نمایید.

یخ

علت اصلی ایجاد و گسترش کبودی جریان خون است. شما می توانید با کمک یخ از میزان جریان خون به نقطه ی آسیب دیده بکاهید و بدین ترتیب از گسترش کبودی و تورم آن جلوگیری نمایید. کمی یخ را در کیسه قرار داده و در حوله ای نازک بپیچید و به مدت 10 دقیقه بر روی کبودی خود قرار دهید. 20 دقیقه ی بعد مجددا این روش را تکرار نمایید.

باند کشی

برای کاهش درد و تورم ناشی از کبودی و برطرف شدن آن می توانید با باند کشی محل کبودی خود را ببندید. این بهترین روش برای وارد کردن فشار به منطقه ی آسیب دیده است. وارد کردن فشار به درمان سریع تر کبودی شما کمک خواهد کرد.

کرم ویتامین k

یکی از بهترین روش ها برای درمان کبودی پوست به خصوص کبودی های پس از انجام لیزر استفاده از کرم های حاوی ویتامین k است. این کرم ها به لخته شدن خون کمک زیادی می کند از این رو اگر می خواهید کبودی پوست شما زودتر برطرف شود روزانه 2 بار کرم ویتامین k بر روی کبودی خود بمالید.

آلوئه ورا

آلوئه ورا یکی از بهترین و موثرترین گیاهان دارویی برای درمان کبودی می باشد. کافی است کمی ژل آلوئه ورای تازه و خالص را بر روی محل کبودی خود بمالید. این کار به کاهش درد و التهاب ناشی از کبودی کمک زیادی می کند.

بیماری زونا چیست ؟

بیماری زونا چیست ؟

زونا نوعی بیماری عفونی است که در اثر ابتلا به ویروس واریسلا زوستر به وجود می آید. این همان ویروس بی رحم آبله مرغان است که پس از ابتلا و بهبودی برای همیشه در سلول های عصبی ناحیه ی نخاع باقی می ماند و زمانی که سیستم ایمنی بدن در شرایط ضعیف و نامطلوبی قرار گرفته است این ویروس می تواند مجددا فعالیت خود را آغاز کند و این بار بیماری زونا را به وجود بیاورد.زونا همیشه به دنبال آبله مرغان به وجود نمی آید. گاهی برخی افراد که هرگز به آبله مرغان دچار نشده اند به بیماری زونا مبتلا می شوند ولی شرایط بیماری آنها کمی وخیم تر از سایرین است.

زونا در بارداری

احتمال ابتلا به زونا در دوران بارداری وجود دارد. علت این امر هم از آنجا ناشی می شود که بارداری وضعیت سیستم ایمنی بدن شما را دچار اختلال می کند و با افت سیستم ایمنی در برابر بیماری ها آسیب پذیر تر می شوید. زونا بسته به اینکه در کدام ماه از بارداری مادر اتفاق افتاده است می تواند مشکلاتی به همراه داشته باشد.

اگر مادر در ماه های ابتدایی بارداری خود به زونا مبتلا شود با اینکه احتمال آن بسیار ضعیف است ولی امکان دارد جنین به نوعی ناهنجاری نادر با نام سندرم آبله مرغان مادرزادی مبتلا شود.

اما ابتلا به زونا در نیمه ی دوم بارداری هیچ خطر و مشکل خاصی برای سلامتی جنین ایجاد نخواهد کرد و زونا به داخل رحم نفوذ نمی کند.

علائم بیماری زونا

زونا معمولا با ایجاد یک سردرد و تب و لرز خفیف آغاز می شود . شاید در ابتدای امر تشخیص اینکه بیماری زونا بیدار شده است سخت باشد ولی با بروز علائم و نشانه های زیر متاسفانه به زونا مبتلا شده اید:

• درد و سوزش در قسمت مشخصی از بدن
• قرمز شدن سطح مشخصی از پوست
• ظاهر شدن تاول های قرمز و دردناکی که به راحتی می ترکند.
• تحریک و قرمز شدن پوست در ناحیه ی نیم تنه و ستون فقرات
• تهوع
• کسالت و بیحالی
• خارش
• ضعف در ماهیچه ها

منبع: بیچشک